Nie żyje Krzysztof J. Barański

Urodził się w Płocku 7 stycznia 1948 r. Był absolwentem płockiej Jagiellonki oraz Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). Poeta, prozaik, działacz kultury, miłośnik amerykańskich samochodów, którym poświęcił wiele opowiadań. 

Pracował w Płockim Ośrodku Kultury i Sztuki, w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku oraz w Bibliotece im. Zielińskich Towarzystwa Naukowego Płockiego.

W roku 1975 nakładem Wojewódzkiego Domu Kultury w Płocku ukazał się jego zeszyt poetycki „Wspominam rozmowy na deszczu”. 25 maja 1985 roku na Małej Scenie Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Płocku odbyła się prapremiera jego monodramu „Aktor – jeden z nas”. 

W roku 1997 ukazał się tomik wierszy religijnych Barańskiego „Wszystkie drogi do Emaus”, a w roku 1998 – „Śpiewnik osobisty”. Następne tomiki poetyckie: „Różaniec”(2004), „Ziemie święte”(2005), „Kieliszki na kwadratowych nóżkach”(2006), „Rozmowy z Władysławem”(2008), „Z tamtej strony” (2011). Pierwszy tom opowiadań Krzysztofa J. Barańskiego „Amerykańskie samochody” ukazał się drukiem w 2008 roku. Kolejne jego zbiory opowiadań to: „Na trzy” oraz „Preselekcja”. 
W latach 70. XX wieku należał do Grupy Poetyckiej „Gościniec”, później – do Grupy Poetyckiej „Pod Dębem”. Był członkiem Związku Literatów Polskich, a od lutego 2009 roku – prezesem jego płockiego oddziału.

W jego twórczości nie brakowało ciętego humoru i wnikliwych obserwacji, a styl poetycki wyróżniał się różnorodnością i odwagą w przekraczaniu literackich granic. Gdy w ubiegłym roku Książnica Płocka wydała jego poetycki tomik „Mare Internum” poeta Maciej Woźniak napisał:
„Krzysztof Barański (…) wyrasta jak dąb: coraz bardziej rozłożysty, jeśli chodzi o style poetyckie, coraz śmielej górujący – i nad literackimi modami, i nad lokalnym krajobrazem”.